عطر مردانه اش ، با آن لبخند جذاب ...
تیر آخر را زد
تا آخر نبودن ها گریخت
به که بگویم؟
آلزایمر می خواهد دلم
خورشید ، مردمی که از خیابان ها رد می کنند مرا
نه بویی نه تویی نه اویی
سیمرغ تجویز مکن
انگشت اتهام تو ، برای من خلق شده است .
رها ط
...لبخندم تلخ
قلب های پشت شیشه
باز آینه اشک می ریزد
قرمز می پوشم
نداشته ها را جشن می گیریم
جام در دستم می شکند
چند قطره والنتاین
از دستم ، می چکد
رها ط
با من بودی در خواب
بیداری را ، مادرم نصیحت می کند
می گویند ، می میراند ، فرصت را ، خواب هایت
وقتی در بیداری
می کشند خنده هایم
پدرم نیست
گوسفندی می شوم مهربان
مادر ها انتخابم میکنند ، چانه می زنند
چشمان تو مرد ها را نفرت دارد
چشمان من بیداری را
گاهی خود کشی می کنی
گرگ میشود دستانت
هویت را جستجو مکن
خواب ها را نقاب ها بمن دادند
رها ط
روی تمامِ صورتی هایم تور مشکی می اندازند...
پدر...
اسبِ خیالیمان رم کرده است
دکتری آن طرف تر به من سیاستِ غلیظ تزریق می کند
امروز تمامِ نقاشی هایم اشک می ریزند
من مانده ام و عکسی که تو را گرفت
خاک بلعید ، مردی که کوه را در جیب می رفت
لبخند هایم روی زمین ریخت
نبودت را به جا می آورم
درد بر جمله می دوانی درد...
در دست های تو از دست می داد رنگش را غم
رها ط
نمیدانم در کدامین پس کوچه ی سیاست
صداقتِ احمقانه ام محسور است
پر باز میکنی تا تمامِ نبودن ها
تا او ترینِ این شبها شود
سایه اش بوی تو را میدهد
او که با من است هیچ گاوی ما نمیگوید
رها ط