روی تمامِ صورتی هایم تور مشکی می اندازند...
پدر...
اسبِ خیالیمان رم کرده است
دکتری آن طرف تر به من سیاستِ غلیظ تزریق می کند
امروز تمامِ نقاشی هایم اشک می ریزند
من مانده ام و عکسی که تو را گرفت
خاک بلعید ، مردی که کوه را در جیب می رفت
لبخند هایم روی زمین ریخت
نبودت را به جا می آورم
درد بر جمله می دوانی درد...
در دست های تو از دست می داد رنگش را غم
رها ط
نمیدانم در کدامین پس کوچه ی سیاست
صداقتِ احمقانه ام محسور است
پر باز میکنی تا تمامِ نبودن ها
تا او ترینِ این شبها شود
سایه اش بوی تو را میدهد
او که با من است هیچ گاوی ما نمیگوید
رها ط
تنم اعتماد نمیکند
به مردی که با قدمهایم هرزه میشود
من مانده ام و پاشنه های کار
هر روز خفاش پشت دیوار اشک میریزد
باز روی شانه هایم
فرشته ها شعر میگویند
به دردِ من نخوردی!!
دردِ تو به من خورده است
رها ط